Hoek van het atelier

- 1911 Kunsthandel Kleykamp, Den Haag
- 1911 Gemeentemuseum Den Haag, inv.nr. SCH-1911-0004, Schenking Vereniging van Moderne Kunst
- 1956, Uitgeleend aan het Museum voor Moderne Kunst Arnhem, Arnhem , inv./cat.nr M.G. 1

- G. Knuttel (Wzn), ‘Het Nederlandsch stilleven’ in Mededeelingen van den Dienst voor Kunsten en Wetenschappen, 2 (1926) nr. 1
- Société du Salon d’Automne, Catalogue des Ouvrages de Peinture, Sculpture, Dessin, Gravure, Architecture et Art Décoratif, (Parijs 1926), p. 407
- G. Knuttel Wzn, Catalogus van de schilderijen, aquarellen en teekeningen, Gemeentemuseum ’s-Gravenhage, 1935, nr. 409, ‘Hoek van het atelier’
- Catalogus Gemeentemuseum, Schilderijen Gemeentemuseum Arnhem, (Arnhem 1965), p. 111, met afb. nr. 148, p. 112
- H.E. van Gelder/Gemeentemuseum Den Haag Honderd jaar Pulchri Studio (Den Haag 1947)
- A. Wagner Suze Robertson (Den Bosch 1976) cat. nr. 6
- A. Wagner, H. Henkels, Suze Robertson, Den Haag 1984, p. 58, afb. p. 50
- A. Oele, M. van Rijsingen, H. van den Donk, Bloemen uit de kelder. Negen kunstenaressen rond de eeuwwisseling, Zwolle 1989, p. 64 met afb. nr. 75 (met afmetingen 108 x 84 cm)
- M. Jonkman en E. Geudeker Mythen van het atelier (Den Haag/Zwolle 2010) afb. 70

G. Knuttel (Wzn), ‘Het Nederlandsch stilleven’ in Mededeelingen van den Dienst voor Kunsten en Wetenschappen, 2 (1926) nr. 1: (p. 25)

Suze Robertson – wie gaf in het stilleven zoo zware accoorden als deze vrouw in haar appels, in haar atelierhoekjes, in haar oudheidstalletjes? Zij is eigenlijk nog meer figuurschilderes, zelfs neemt zij zoodanig in de Nederlandsche kunst een aparte plaats in – samen met Vincent van Gogh en Jozef Israéls, daar voor deze drie de figuur niet een vorm is, een verschijning, die zijn functie heeft als compositioneele factor of in een anecdote verwerkt wordt, maar daarentegen juist geheel en als een menschenziel wordt geschilderd, zoodat het menschelijk sympathiegevoel hoofdmotief wordt. En nu zien wij juist het omgekeerde gebeuren als in de 17e eeuw: niet de figuur wordt geschilderd als een stillevenobject, maar het stillevenvoorwerp krijgt iets van een zieleleven! Dezelfde tragische, drukkendzware stemming, die over haar oude vrouwen en over de jonge meisjes, die zij schildert voor haar oudheidstalletjes, ligt vindt men ook in haar dieptonige sombere stillevens. Altijd overheerscht bij haar een diep zwart, dat een wezenlijke factor vormt in de middelen, die haar voor haar uitdrukking ten dienste staan.