Het zieke kind

- [1922] Collectie Dr. Th.E. Frylinck, arts te ’s-Gravenhage en later geneesheer-directeur van het Rijkskrankzinnigengesticht in Hoorn (1854-1936)
- Kunstzaal Oud Holland, Den Haag
- 15-05-1979 Veiling Paul Brandt, Amsterdam, lot nr. 163
- 24-04-2001 Christie’s Amsterdam, lot nr. 118

Haagsche courant, 05-02-1889

Ook Mej Robertson had er een zeer verdienstelijke, artistieke teekening, waaruit haar teergevoelig en toch krachtig temperament sprak.

Het vaderland , 07-02-1889

‘Tot de school van Jacob Maris reken ik mej. Robertson. Moge ook zij mettertijd op haar palet een blonder kleurengamma vinden, gelijk haar meester gaandeweg gevonden heeft bij zijn streven naar toon. Het zieke kind, uitgestrekt op een rustbed naast een buffet, waar eenige verfrisschingen gereed staan, heeft veel schoons. De gelaatskleur van het knaapje is echter zóo zwart, dat men aan een soort van “zwarten dood” denkt. Verdienstelijk is de uitdrukking en modelleering van het kopje en de fijne behandeling van het stilleven’

Dagblad van Zuidholland en ’s Gravenhage, 08-02-1889

‘Met het meeste genoegen zag men hier, na een lange pauze, het werk terug van Marie Ten Kate, die zich onderscheidt door eene wel doordachte compositie en goed geacheveerde figuren, waaruit de vlugge teekenaar spreekt, die de sapverf met de vereischte vlugheid en zekerheid van toets behandelt. Een antipode van beiden is mej. Robertson, die in coloriet Jacob Maris tot model neemt. Haar liggende jongen is meer artistiek dan behagelijk van kleur, wat een groote deugd kan zijn als de uitvoering slechts distinctie verraadt. Zulk eene forsche en schrille tegenstelling van zwart en wit maakt in ieder geval een groot effect, al loopt men ook gevaar van in ’t overdrevene te vervallen’.

Algemeen Handelsblad, 09-10-1889

Eene breedheid, die in ruwheid ontaardt, wordt door mej. Robertson beoefend. Krachtig van effect en vol uitnemend reliëf is hare Johanna met krijt geteekend, doch bestaat het zieke kind niet alleen in hare verbeelding? De oningewijde ziet niets dan een stuk papier met zwarte en witte vlekken dat regelrecht uit den schoorsteen schijnt te zijn gevallen’.

Rotterdamsch nieuwsblad, 18-10-1889

Een schets van mej. Robertson, “Zieke kind" getiteld, is buitengewoon onduidelijk — men maakt allerlei veronderstellingen omtrent den aard van de ziekte en komt wellicht tot de slotsom, dat men hier te doen heeft met een aanval van zwarte pest. De overige teekeningen van dezelfde kunstenares zagen wij met veel meer genoegen’.

• Onduidelijk is of dit werk inderdaad heeft gehangen op de tentoonstelling Den Haag, Pulchri Studio, Hollandsche Teeken-Maatschappij, 39ste tentoonstelling van teekeningen, 03-09-1915 t/m 30-09-1915, nr. 76, ‘Het zieke kind’ mogelijk een pastel, maar het kan ook een zwart-wit tekening zijn want de redacteur van ‘De Hofstad’ 11-09-1915 schijft: 'De groep Suze Bisschop Robertson is mooi in zijn wit en zwart waarin juist deze schilderes zoo emotievol weet te werken en de adel van een puren kleurloozen toon vol kleur te binden aan mooi gewisschte witten’.

• Hoewel in de catalogus van de tentoonstelling in maart-april 1956 in Amsterdam geen pastel met de titel ‘Het zieke kind’ (of vergelijkbaar) wordt vermeld, maar wel een olieverfschilderij als nr. 45 (sri0424), wordt in de brief van 29-03-1956 door Paul Brandt aangegeven dat de pastel tentoongesteld is geweest in Berlijn. Mogelijk zijn beide werken tentoon gesteld.