Van Suze Robertson is hier niet veel belangrijks meer, een nieuw werk, De oude
huizen, twee puntgevels met een bleekveldje er voor en een aanduiding van boomen er achter, dat niet alleen door de kleur, door den hartstocht der kleur, de aandacht trekt, maar waarin een ander, moeilijk te definieeren iets is, dat nieuw is in haar werk. Dat wil zeggen, de schilderes is hier zoozeer vervuld van haar onderwerp, zoo vol van eerbied daarvoor, dat zij dit niet als gewoonlijk tot een motief maakt van haar sterk ontwikkeld kleurgevoel, doch het meer om zich zelfs wille, objectiever, schijnt op te vatten. Hierdoor is er een verbazende rust in dit werk. Tot het mooiste van haar inzending behoort haar atelier met de stoel met den stroohoed. Dit prachtig gehouden werk is uit een vroegere ietwat zwaardere periode.’
Verbetering. — In het verslag van de tentoonstelling bij Theo Neuhuys komt een
storende fout voor. Op regel 21 staat: » Van Suze Robertson is hier niet veel belangrijks meer, een nieuw werk . . .« Men leze: »Is hier, met veel belangrijks, een nieuw werk" . . .«
In dit werk bewondere men den gouden toon, den stillen inwendigen gloed, den rijpen, doorwerkten klank van het eenvoudige gegeven, dat door de visie van de kunstenares van zoo hooge, geheimzinnige schoonheid werd.’